Służba Zdrowia - strona główna
SZ nr 93–100/2015
z 10 grudnia 2015 r.

Stuknij na okładkę, aby przejść do spisu treści tego wydania

>>> Wyszukiwarka leków refundowanych

Zaburzenia erekcji - problem interdyscyplinarny

Marcin Wełnicki

Zaburzenia erekcji to dla wielu wciąż temat tabu. Mimo iż w Polsce z tego powodu cierpi blisko 1,5 mln mężczyzn, pacjenci, a nawet lekarze, często nie znają obowiązującej definicji tego problemu.

Zaburzenia erekcji to niekoniecznie brak możliwości uzyskania wzwodu w ogóle. Aktualna definicja brzmi: „brak możliwości uzyskania lub utrzymania wzwodu w stopniu wystarczającym do odbycia satysfakcjonującego aktu seksualnego”. W dużej mierze więc przypadłość, o której mowa, definiowana jest przez samego pacjenta.

Wokół zaburzeń erekcji funkcjonuje wiele mitów, od kilku lat zagadnienie to coraz częściej jest jednak tematem poważnych, interdyscyplinarnych debat. Mówimy na przykład o kardioseksuologii, która zajmuje się analizą związku pomiędzy występowaniem chorób układu sercowo-naczyniowego oraz stosowaniem leków kardiologicznych a zaburzeniami w sferze seksualnej pacjentów, oraz potencjalnym ryzykiem związanym z podejmowaniem aktywności seksualnej przez pacjentów kardiologicznych. Najwięcej badań z tej dziedziny dotyczy właśnie zaburzeń erekcji. Udowodniono między innymi, że, poza wiekiem, głównymi czynnikami ryzyka wystąpienia zaburzeń erekcji są: nadciśnienie tętnicze i cukrzyca. Biorąc pod uwagę często skryty przebieg obu tych schorzeń uważa się, że pacjent zgłaszający się do lekarza z powodu zaburzeń erekcji, powinien przejść kompleksowe badanie lekarskie. Warto również pamiętać, że zaburzenia erekcji u pacjentów bez rozpoznawanej wcześniej choroby sercowo-naczyniowej, wyprzedzają średnio o 5 lat pierwszy w życiu incydent wieńcowy, zwiększają ryzyka wystąpienia choroby niedokrwiennej serca, udaru mózgu, a także ryzyko zgonu.

Nie tylko schorzenia układu sercowo-naczyniowego, ale także leki, mogą powodować zaburzenia erekcji. Problem ten dotyczy między innymi leków przeciwcukrzycowych, antydepresyjnych czy hipotensyjnych. Biorąc pod uwagę rozpowszechnienie nadciśnienia tętniczego w populacji, ta ostatnia grupa może się w praktyce okazać najważniejsza. Przed kilkoma laty opublikowano konsensus dotyczący postępowania w przypadku zaburzeń erekcji u pacjentów kardiologicznych. Wówczas sugerowano kilka następujących, podstawowych zasad:


- Zaburzenia erekcji to zarówno rewelator miażdżycy, jak i powikłanie schorzeń metabolicznych i sercowo-naczyniowych oraz działanie niepożądane stosowanych leków;

-Wystąpienie zaburzeń erekcji nie może być przyczyną rezygnacji z leczenia o udowodnionym pozytywnym wpływie na rokowanie pacjentów kardiologicznych;

- Jeśli zaburzenia erekcji wystąpią u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym do 4 tygodni od wdrożenia (modyfikacji) leczenia, zmiana stosowanego schematu farmakoterapii może przynieść poprawę;

- Jeśli stosowane leki lub współistniejące schorzenia wywołują/nasilają zaburzenia erekcji, należy stosować farmakologiczne metody wspomagania erekcji (z zachowaniem wszelkich norm ostrożności).


W tym roku opublikowano nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Urologicznego dotyczące postępowania w przypadku zaburzeń erekcji. Uwagę zwraca wyraźny akcent kardioseksuologiczny. Autorzy nowych wytycznych podtrzymują wyżej opisane zasady, zaznaczają również, że podstawą diagnostyki i leczenia zaburzeń erekcji o podłożu somatycznym jest ocena całkowitego ryzyka sercowo-naczyniowego. Propozycję grup ryzyka oraz wskazówki co do zasad postępowania, według wytycznych EAU, przedstawiono w tabeli 1.

Podstawą farmakoterapii zaburzeń erekcji pozostają inhibitory fosfodiesterazy 5 (5DPE): sildenafil, wardenafil, tadanafil oraz awanafil. Leki te są bezpieczne i skuteczne, jednak pod warunkiem zachowania pewnych podstawowych zasad. Żaden z wymienionych leków nie może być stosowany w przypadku wartości ciśnienia tętniczego wyższych niż 170/100 mmHg lub niższych niż 90/50 mmHg, a także:

- w ciągu 6 miesięcy od przebycia zawału serca, udaru mózgu lub groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca;

- u pacjentów z niestabilną chorobą wieńcową, z objawami dławicowymi w trakcie stosunku seksualnego (w wywiadach) lub niewyrównaną (objawową) przewlekłą niewydolnością serca (NYHA ≥ II).


Wreszcie pacjent musi wiedzieć, iż pomiędzy przyjęciem wybranego leku poprawiającego możliwości seksualne a zastosowaniem nitrogliceryny, azotanu lub innego donora tlenku azotu musi upłynąć przynajmniej:

- 12 godzin w przypadku awanafilu,

- 24 godziny w przypadku sildenafilu i wardenafilu,

- 48 godzin w przypadku tadanafilu.


Zastosowanie tych leków zbyt wcześnie grozi znacznymi spadkami ciśnienia tętniczego.




Piśmiennictwo:

1. Hatzimouratidis K., Eardley I., Giuliano F. i wsp., Guidelines on male sexual dysfuncion: erectile dysfunction and premature ejaculation, European Association of Urology, 2015; www.uroweb.org/wp-content/14-Male-Sexual-Dysfuncion_LR1.pdf

2. Lew-Starowicz Z., Raport seksualności Polaków, SMG/KRC, Warszawa 2002.

3. Jackson G. et al., Erectile dysfunction and coronary artery disease prediction: evidence-based guidance and consensus, „Int J Clin Pract”, 2010, 64 (7): 848–857.

4. Levine G. et al., Sexual Activity and Cardiovascular Disease, A Scientific Statement from the American Heart Association. Circulation, 2012; 125: 1058-1072.




Najpopularniejsze artykuły

Ciemna strona eteru

Zabrania się sprzedaży eteru etylowego i jego mieszanin – stwierdzał artykuł 3 uchwalonej przez sejm ustawy z dnia 22 czerwca 1923 r. w przedmiocie substancji i przetworów odurzających. Nie bez kozery, gdyż, jak podawały statystyki, aż 80 proc. uczniów szkół narkotyzowało się eterem. Nauczyciele bili na alarm – używanie przez dzieci i młodzież eteru prowadzi do ich otępienia. Lekarze wołali – eteromania to zguba dla organizmu, prowadzi do degradacji umysłowej, zaburzeń neurologicznych, uszkodzenia wątroby. Księża z ambon przestrzegali – eteryzowanie się nie tylko niszczy ciało, ale i duszę, prowadząc do uzależnienia.

Astronomiczne rachunki za leczenie w USA

Co roku w USA ponad pół miliona rodzin ogłasza bankructwo z powodu horrendalnie wysokich rachunków za leczenie. Bo np. samo dostarczenie chorego do szpitala może kosztować nawet pół miliona dolarów! Prezentujemy absurdalnie wysokie rachunki, jakie dostają Amerykanie. I to mimo ustawy, która rok temu miała zlikwidować zjawisko szokująco wysokich faktur.

Leki, patenty i przymusowe licencje

W nowych przepisach przygotowanych przez Komisję Europejską zaproponowano wydłużenie monopolu lekom, które odpowiedzą na najpilniejsze potrzeby zdrowotne. Ma to zachęcić firmy farmaceutyczne do ich produkcji. Jednocześnie Komisja proponuje wprowadzenie przymusowego udzielenia licencji innej firmie na produkcję chronionego leku, jeśli posiadacz patentu nie będzie w stanie dostarczyć go w odpowiedniej ilości w sytuacjach kryzysowych.

EBN, czyli pielęgniarstwo oparte na faktach

Rozmowa z dr n. o zdrowiu Dorotą Kilańską, kierowniczką Zakładu Pielęgniarstwa Społecznego i Zarządzania w Pielęgniarstwie w UM w Łodzi, dyrektorką Europejskiej Fundacji Badań Naukowych w Pielęgniarstwie (ENRF), ekspertką Komisji Europejskiej, Ministerstwa Zdrowia i WHO.

ZUS zwraca koszty podróży

Osoby wezwane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do osobistego stawiennictwa na badanie przez lekarza orzecznika, komisję lekarską, konsultanta ZUS często mają do przebycia wiele kilometrów. Przysługuje im jednak prawo do zwrotu kosztów przejazdu. ZUS zwraca osobie wezwanej na badanie do lekarza orzecznika oraz na komisję lekarską koszty przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wskazanego w wezwaniu i z powrotem. Podstawę prawną stanowi tu Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 31 grudnia 2004 r. (...)

Osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza zamiast endoprotezy

Dysplazja biodra to najczęstsza wada wrodzona narządu ruchu. W Polsce na sto urodzonych dzieci ma ją czworo. W Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym pod kierownictwem dr. Jarosława Felusia przeprowadzane są operacje, które likwidują ból i kupują pacjentom z tą wadą czas, odsuwając konieczność wymiany stawu biodrowego na endoprotezę.

Rzeczpospolita bezzębna

Polski trzylatek statystycznie ma aż trzy zepsute zęby. Sześciolatki mają próchnicę częściej niż ich rówieśnicy w Ugandzie i Wietnamie. Na fotelu dentystycznym ani razu w swoim życiu nie usiadł co dziesiąty siedmiolatek. Statystyki dotyczące starszych napawają grozą: 92 proc. nastolatków i 99 proc. dorosłych ma próchnicę. Przeciętny Polak idzie do dentysty wtedy, gdy nie jest w stanie wytrzymać bólu i jest mu już wszystko jedno, gdzie trafi.

Byle jakość

Senat pod koniec marca podjął uchwałę o odrzuceniu ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta w całości, uznając ją za niekonstytucyjną, niedopracowaną i zawierającą szereg niekorzystnych dla systemu, pracowników i pacjentów rozwiązań. Sejm wetem senatu zajmie się zaraz po świętach wielkanocnych.

Zmiany skórne po kontakcie z roślinami

W Europie Północnej najczęstszą przyczyną występowania zmian skórnych spowodowanych kontaktem z roślinami jest Primula obconica. Do innych roślin wywołujących odczyny skórne, a występujących na całym świecie, należy rodzina sumaka jadowitego (gatunek Rhus) oraz przedstawiciele rodziny Compositae, w tym głównie chryzantemy, narcyzy i tulipany (...)

Czy Trump ma problemy psychiczne?

Chorobę psychiczną prezydenta USA od prawie roku sugerują psychiatrzy i specjaliści od zdrowia psychicznego w Ameryce. Wnioskują o komisję, która pozwoli zbadać, czy prezydent może pełnić swoją funkcję.

Sieć zniosła geriatrię na mieliznę

Działająca od października 2017 r. sieć szpitali nie sprzyja rozwojowi
geriatrii w Polsce. Oddziały geriatryczne w większości przypadków
istnieją tylko dzięki determinacji ordynatorów i zrozumieniu dyrektorów
szpitali. O nowych chyba można tylko pomarzyć – alarmują eksperci.

Różne oblicza zakrzepicy

Choroba zakrzepowo-zatorowa, potocznie nazywana zakrzepicą to bardzo demokratyczne schorzenie. Nie omija nikogo. Z jej powodu cierpią politycy, sportowcy, aktorzy, prawnicy. Przyjmuje się, że zakrzepica jest trzecią najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu krążenia.

Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych onkologicznych

Ustalenie schematu leczenia przeciwkrzepliwego jest bardzo często zagadnieniem trudnym. Wytyczne dotyczące prewencji powikłań zakrzepowo-zatorowych w przypadku migotania przedsionków czy zasady leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wydają się jasne, w praktyce jednak, decydując o rozpoczęciu stosowania leków przeciwkrzepliwych, musimy brać pod uwagę szereg dodatkowych czynników. Ostatecznie zawsze chodzi o wyważenie potencjalnych zysków ze skutecznej prewencji/leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz ryzyka powikłań krwotocznych.

Leczenie wspomagające w przewlekłym zapaleniu prostaty

Terapia przewlekłego zapalenia stercza zarówno postaci bakteryjnej, jak i niebakteryjnej to duże wyzwanie. Wynika to między innymi ze słabej penetracji antybiotyków do gruczołu krokowego, ale także z faktu utrzymywania się objawów, mimo skutecznego leczenia przeciwbakteryjnego.

Ubezpieczenia zdrowotne w USA

W odróżnieniu od wielu krajów, Stany Zjednoczone nie zapewniły swoim obywatelom jednolitego systemu ubezpieczeń zdrowotnych. Bezpieczeństwo zdrowotne mieszkańca USA zależy od posiadanego przez niego ubezpieczenia. Poziom medycyny w USA jest bardzo wysoki – szpitale są doskonale wyposażone, amerykańscy lekarze dokonują licznych odkryć, naukowcy zdobywają nagrody Nobla. Jakość ta jednak kosztuje, i to bardzo dużo. Wizyta u lekarza pociąga za sobą wydatek od 40 do 200 $, jeden dzień pobytu w szpitalu – 400 do 1500 $. Poważna choroba może więc zrujnować Amerykanina finansowo, a jedna skomplikowana operacja pochłonąć jego życiowe oszczędności. Dlatego posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego jest tak bardzo ważne. (...)

Kobiety w chirurgii. Równe szanse na rozwój zawodowy?

Kiedy w 1877 roku Anna Tomaszewicz, absolwentka wydziału medycyny Uniwersytetu w Zurychu wróciła do ojczyzny z dyplomem lekarza w ręku, nie spodziewała się wrogiego przyjęcia przez środowisko medyczne. Ale stało się inaczej. Uznany za wybitnego chirurga i honorowany do dzisiaj, prof. Ludwik Rydygier miał powiedzieć: „Precz z Polski z dziwolągiem kobiety-lekarza!”. W podobny ton uderzyła Gabriela Zapolska, uważana za jedną z pierwszych polskich feministek, która bez ogródek powiedziała: „Nie chcę kobiet lekarzy, prawników, weterynarzy! Nie kraj trupów! Nie zatracaj swej godności niewieściej!".



bot