Spis treściSZ nr 73–74/2000
z 14 września 2000 r.
Stuknij na okładkę, aby przejść do archiwun rocznika 2000
KLINIKA
Chirurgia naczyń wieńcowych: fakty, możliwości, nadzieje, czyli gdzie jesteśmy u progu XXI wieku?
Marian Zembala
Widoczna aktywność ośrodków kardiochirurgicznych wskazuje na to, że w roku bieżącym liczba operacji na naczyniach wieńcowych w Polsce znacznie przekroczy 11 tysięcy, co oznacza zwiększenie dostępności zabiegu dla licznej i stale rosnącej grupy zdiagnozowanych chorych z chorobą niedokrwienną serca, oczekujących na operacje. (...)
Choroba niedokrwienna serca: patogeneza, zapobieganie
Agata Duszańska, Witold Streb, Izabella Knap
Istotą choroby niedokrwiennej serca jest niewydolność naczyń wieńcowych, czyli dysproporcja między podażą tlenu a jego aktualnym zapotrzebowaniem przez mięsień sercowy (...)
Zawał serca: co wiemy dzisiaj?
Witold Streb, Agata Duszańska, Izabella Knap, Zbigniew Kalarus
Z pojęciem zawału mięśnia sercowego - jako martwicy wynikającej z ostrego niedokrwienia - w literaturze medycznej spotykamy się od dziesiątek lat. Dynamicznym zmianom ulega jednakże systematyka choroby niedokrwiennej serca i miejsce, jakie w niej przypada zawałowi mięśnia sercowego (...)
Ostre zespoły wieńcowe: postępowanie
Krzysztof Wilczek, Mariusz Gąsior, Rafał Wojnar
Ostre zespoły wieńcowe, do których zaliczamy niestabilną chorobę wieńcową i zawał serca, są główną przyczyną hospitalizacji w krajach rozwiniętych. Szacuje się, że rocznie w Stanach Zjednoczonych trafia do szpitali ok. 4 mln chorych z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego (OZW). Z tej liczby ok. 300 tys. umiera nagle, a u ok. 2 mln chorych choroba serca nie zostaje potwierdzona (...)
Niestabilna choroba wieńcowa: rozpoznanie, wybór sposobu leczenia
Lech Poloński, Elżbieta Adamowicz-Czoch, Andrzej Wnęk
Chorzy z niestabilną chorobą wieńcową są grupą o poważnym rokowaniu. Zawał serca lub śmierć występuje u 5% chorych w czasie hospitalizacji, u 20% w ciągu 30 dni i u 25% w ciągu 6 miesięcy (...)
Tromboliza w zawale serca - jak leczymy A.D. 2000?
Jarosław Wasilewski, Bożena Szyguła, Janusz Szkodziński
Celem leczenia trombolitycznego jest możliwie najszybsze udrożnienie i całkowite przywrócenie przepływu w tętnicy odpowiedzialnej za zawał przez podanie aktywatora plazminogenu, który przekształca ustrojowy plazminogen w czynny enzym - plazminę, trawiącą włóknik (...)
Inwazyjne leczenie zawału serca - u kogo, kiedy, dlaczego?
Andrzej Lekston, Jolanta Nowak, Tadeusz Zębik
Wczesna, szybka i skuteczna reperfuzja odpowiedzialnej za zawał tętnicy wieńcowej jest najważniejszym czynnikiem ograniczającym śmiertelność w świeżym zawale serca. Można ją uzyskać zarówno przez zastosowanie dożylnego leczenia trombolitycznego, jak i przez mechaniczne, bezpośrednie udrożnienie naczynia wieńcowego (...)
Wstrząs kardiogenny w przebiegu zawału serca
Piotr Chodór, Hubert Krupa
Wstrząs kardiogenny pozostaje główną przyczyną zgonów u chorych hospitalizowanych z rozpoznaniem świeżego zawału serca. Przyjmując 7,5-proc. częstość występowania wstrząsu w tej grupie chorych i związaną z nim 80-proc. śmiertelność, można oszacować, iż ok. 6 tysięcy chorych corocznie umiera w Polsce na zawał serca powikłany wstrząsem (...)
Irena Młynarczyk
Pojęcie rehabilitacji szpitalnej i poszpitalnej po przebytym zawale serca w piśmiennictwie polskim pojawiło się stosunkowo późno, pomimo że już w latach 30. M. Semerau-Siemianowski zalecał swoim chorym po wyjściu ze szpitala spacery "coraz to bardziej pofałdowanymi ścieżkami", które sam wytyczał (...)